صحنه‌ی سپرانسانی شرور غلام شه‌بخش، یک نماد برای یک جریان ظالمانه در شئون مختلف جامعه است.

به گزارش پایگاه خبری سیستان و بلوچستان یک شرور با سابقه در سیستان‌وبلوچستان، در فعالیت‌های متعدد قاچاق‌بری موادمخدر، کالا و انسان، راه‌زنی و اخیراً در دام معاندین نظام پس از چند فقره قتل در تله‌ی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار می‌گیرد.
شه‌بخش به گفته‌ی مردم کورین، چًنان در جنایت، غرق بوده که ریختن خون انسان‌ها برای او به‌مثابه سربریدن یک مرغ یا بُز بوده و جان انسان نزد او هیچ ارزشی نداشته است. او به‌زور وارد خانه‌ای می‌شود و اعضای خانه اعم از زن‌وبچه، پیر و جوان را به گروگان می‌گیرد تا در حلقه‌ی محاصره و عملیات سپاه، برای جان منحوس و کثیف خود، سپر سازد. که البته با اقتدار و جان‌فشانی سپاهیان انسان‌دوست و خون پاک شهدای تقدیم‌شده، به درک واصل و زمین از لوث وجود او و هم‌راهان‌اش پاک می‌شود.

شنیدن این ماجرا تنفری در اذهان همه‌ی نیک‌اندیشان جهان ایجاد می‌کند، اما باید بدانیم که افراد زیادی در پیرامون ما در صحنه‌های مختلف هم‌چون غلام شه‌بخش از مردم ما، برای نیل به اهداف و اغراض شخصی، گروهی، قومی و گاه مذهبی خود، به‌عنوان سپرانسانی استفاده می‌کنند و گاه ندانسته ما برای‌شان کف می‌زنیم و هلهله می‌کنیم.
آیا کسی که با رای مردم به کرسی نمایندگی می‌رسد و هم‌وغم‌اش را مصروف مطامع دنیوی خود و خانواده‌اش، به‌جای توجه به حل  مشکلات مردم می‌کند، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
آیا کسانی که با تبانی، در یک شورای شهر وارد شده و شهرداری را برای پرکردن جیب خود نه برای خدمت مردم تصرف می‌کنند، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
آیا پزشکی که سوگندنامه‌ی بُقراط را ادا کرده، اما به اندام‌ انسان‌ها به عنوان کالای‌ پزشکی، با نگاه تجاری می‌نگرد و آن‌ها را می‌درّاند تا زیرمیزی و وجوه بیش‌‌تری را کسب کند و در سفرهای خارجیِ ادواری بلُمباند، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
آیا سردار طایفه‌ای که به اعتبار همین مردم تکریم می‌شود، ظلم غلام و هم‌پالکی‌های‌شان را می‌بیند و دم فروبسته و حتی از اعمال ننگین اینان اعلام برائت نکرده و محکوم‌شان نمی‌کند، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
آیا کارمندی که از مردم، رشوه می‌گیرد و از بیت‌المال اختلاس می‌کند، حال آن‌‌که مامور به خدمت به همین مردم است، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
آیا توزیع‌کننده‌ی موادغذایی با نرخ مشخص، وقتی گران‌فروشی می‌کند و خون مردم ضعیف را به شیشه می‌کند، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
آیا قاضی‌ای که باید برای اجرای عدالت، بین مردم حکم کند، وقتی از ظالم، غاصب و متجاوز، حمایت می‌کند، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
آیا امام‌جمعه‌ای که مردم به او اقتدا می‌کنند، اما او به یک طیف از مردم با گرایش مذهبی، قومی و گروهی بیش‌تر توجه دارد، مردم را سپرانسانی خود قرار نداده است؟
این‌ها بخشی از مصادیق قرار دادن مردم به‌عنوان سپرانسانی است و این موضوع در شئون مختلف و برای خیلی از ماها مصداق دارد، غلام شه‌بخش هم‌چون خیلی از شیطان‌ها نماد هستند و پوست‌کنده و عریان در مقابل چشمان ما قرار گرفته‌اند. اما غلام‌های فراوانی اطراف ما هستند که خون ما را می‌مکند، اما هنوز آشکار نشده‌اند و مستور باقی مانده‌اند.
همه‌ی ما باید مواظب باشیم که مردم را سپرانسانی خود قرار ندهیم.

یادداشت/عباس نورزایی